- biunivóc
- adj. m. (sil. bi-u-), pl. biunivóci; f. sg. biunivócã, pl. biunivóce
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
biunivoc — BIUNIVÓC, Ă, biunivoci, ce, adj. (mat.) Care se află într un raport reciproc şi exclusiv de unu la unu. [pr.: bi u ] – Din fr. biunivoque. Trimis de paula, 21.06.2002. Sursa: DEX 98 biunivóc adj. (sil. bi u ) → univoc Trimis de siveco,… … Dicționar Român
biunívoc — biu|ní|voc Mot Pla Adjectiu variable … Diccionari Català-Català